Koniec

Tym razem nie będę przepraszać za przerwę ani się usprawiedliwiać. Nie mam za co.
Założyłam tego bloga, żeby się sprawdzić. Myślałam, że dacie mi odczuć, czy idę ze swoim warsztatem w dobrą stronę. Stało się jednak inaczej.

Nawet nie macie pojęcia, jak się czuje autor, który po godzinach, powtarzam, GODZINACH spędzonych nad tekstem ma kilkadziesiąt wyświetleń i jeden komentarz. To jest naprawdę dobijające. Ale nawet nie chodzi o komentarze, bo ja rozumiem, że można nie mieć czasu napisać trzech słów pod notką. Właśnie dlatego też ustawiłam tę opcję opinii, ale nawet tego nikomu nie chce się kliknąć. Zrozumcie, że dla każdej osoby, która pisze, taka reakcja jest potrzebna. Jakakolwiek reakcja. To naprawdę daje mega kopa. A tak to co? Pozostaje tylko myśleć, że ktoś nabija wyświetlenia, bo jest mu mnie szkoda. Tak nie może być.

Miałam ostatnio ciężki okres. Dalej mam i nie potrzebuję kolejnego zmartwienia na głowie. Nie zamierzam się jeszcze bardziej dobijać tym blogiem. A Danshoku no Yume było moim zmartwieniem przez prawie dwa lata, powodem, przez który w lipcu prawie rzuciłam pisanie na amen.

Odchodzę z tego bloga i już tu nie wrócę. Nie opublikuję tu już ani jednego fanficka. Immortuorum i S.P.Y dokończę, ale na Wattpadzie, gdzie na tę chwilę się przenoszę. Dla osób, które w dalszym ciągu zamierzają mnie wspierać (z tego miejsca serdecznie pozdrawiam Kyu, Ame, moją betę, Pegasusa i Tsuki, dzięki którym nie zniknęłam całkowicie z internetu, chociaż miałam na to ochotę) zamieszczam tu link na mojego Wattpada.

Niemniej zamierzam za jakiś czas wrócić na Blogspota, na nowego bloga, na którym będę publikować ffy o różnych zespołach. Wtedy może tu jeszcze zajrzę i wrzucę link, ale to będzie moja ostatnia aktywność na Danshoku no Yume.

Dziękuję osobom, które co jakiś czas kliknęły pod notkami w którąś z opinii oraz czytelnikom, którzy czasami napisali mi kilka słów - Wam wysyłam mentalne hugi i jeszcze większe podziękowania.

Ja się muszę zająć studiami, swoimi problemami i odzyskać radość z pisania, którą prawie całkiem straciłam przez ostatnie dwa lata.

Chizu~